عباس ڪوريجو ڊاٽ ڪام عباس ڪوريجي جي ادبي ويب سائيٽ

بي رنگ انڊلٺ             صبح جو پهر هو، گهٽئَ ۾ مِٺي به ماٺ ته مُٺي به ماٺ هئي. وڏڙا آفيسن ڏي وڃي چڪا هئا ۽ ننڍڙا اسڪول، باقي رهيون مايون سي گهر ۾ ماٺ ڪري ٿانوَ ٻهاري ڪري رهيون هونديون، مان عشق جو سبق وٺڻ اڻ ڏٺل پر ٻڌل شخص …

چيني جي عظيم ديوار                             مهينو کن مس ٿيو هوندو جو چينو لڏي اچي منهنجي پاڙي ۾ ويٺو هو، ماڻهو صفا دلبر آهي،  پاڙي جي هرهڪ ننڍي وڏي سان ٽهڪـ ٻٽاڪ اٿس، ٻارن ۾ بيهندو ته صفا ڄڻ ڪو ٻار، وڏن ۾ ويهي ته وڏو.  ڳالهين ٻڌائڻ جو …

هتي اوهان سان پنهنجوين ڪجهه مختصر مختصر ڊزائين ڪيل نثري نظم ونڊيان پيو، ان اميد سان ته پسند اينديون.